
Andım yeniden uykudaki kelimelerini.
En ölümcül uçurumdu iki dudagının arası.
Sus ki, intiharı olmasın yarına dair esrik kelimelerin.
Yürüdük sessizliğinle,
Yorgun kaldırımları silerek..
Öptük uykusunda onları
En mahrem yerinden..
Üşüdük!
Nöbetteler hala,düşmeden..