KeLimeLer Gerçeğin Beceriksiz AvcıLaRı..

Bilemem nasıl başlamalı..Ne demeli..Nasıl etmeli..
Dün gece yoldaydım

Arka koltukta..Ankara’dan dönüyorum.

35 numarada, dimdik, uyuyamadım

Akıp giden arabanın seyrine uyan

Düşlerimi, anlatmak istiyorum sana ..

Geleceğin düşü ne kadar güzel

Ve ne kadar ince

Düşlerim, kıpırdayan, daldan dala konan

Bir serçenin, canlılığını, kıvraklığını

Ve hareketlerindeki karmaşıklığı andırıyordu

Ama bu düşler hayal değil

Olacak ve olması gerekenin beynime yansımasıydı

Bazen en barbar gericiliğin zulmün ve acının

Özgürlük türkülerini dindiremediği

Düşlediğin topraklardayım..

İçimdeki ateşle doğanın o dondurucu soğuğu

Birbirine karşı savaşıyor..

İnceden inceye kulağımda sesin
-Tam bağımsız Türkiye!!

..Bir iç geçiriyorum derindenNedendir bilmem..

403 mercedesin artan hızına uyuyor düşlerim

Bir baskındayım bazen

Elimde dünya gericiliğine kan kusturan

Çocukların sesi..

Kulaklarımda ,Nazım’ın çocuklara seslenişi;
Güzel günler göreceğiz çocuklar..
Motorları mavilere süreceğiz,ışıklı mavilere..
Yaşar Kemal’in kitabına kayıyor gözlerim..

İnce Memed’i düşünüyorum

Kel Abdiyi

Memed’in gün batmadan

Anafartalar’ı aşan kanatlı atını

Hatçeye olan aşkını sonra

Sen geliyorsun aklıma

Seni düşünüyorum Deniz..

Kocaman yüreğini düşünüyorum

İçin için gülüyorum,darağacına alaylı bakışlarını hatırlayınca..
Siyah giysem siyah oluyorum, gözlerimi yumsam kör..Ne desem bilemiyorum..

Çığlık çığlığa sessizliğim..
Kelimeler gerçeğin beceriksiz avcıları..