Hayat mı?
Zamanın kara tahtası..
Yanında getirdiklerini,yanında götürüyor yeniden.Bazılarını daha belirgin,bazılarını ise daha silik karalıyor tahtaya.Tek seferlik gel-gitler.Sonra ,elinin tersiyle silip,yenisini karalıyor.Her seferinde bu davranış onda devingen bir tutkuya dönüşüveriyor.Geriye bakıldığında hiçbir şeyin geri getirilemeyeceği aynı zamanda yarının ne getireceği kestirelememekte.Sonuçta, kayboluşlarda zaman aralığı gözükse de,hepsi yok olmaya mahkum.Kaçınılmaz ve alıştırılmış bir çaresizlik; dayatılan..
Yarına gülümsemeli,müziğin ve anın tadını cıkarmalı;) (yarın yorucu olacağa benzer,silik karalamalar temennimiz)
Ve beden,zeminde dalgalanan bu gölgeden,ayrılma-ma çabasında bu gece..
(dahauzunbiryazıtertiplenebilirdiamacokyorgun-monochromaticbugece)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder